[subcontent;block=div] [subcontent.content]

OUD POSTKANTOOR AAN HUIS | DE WOONKRANT | DE TELEGRAAF

Datum: 21-04-2010

                                                                                    OUDE PEKELA, woensdag 21 april 2010

magistraal OUD POSTKANTOOR

Langs de lange rechte stroom van het Pekelderdiep door Oude Pekela,  loopt het magistrale oude postkantoor meteen in het oog. Een mens ziet zo rijen Groningers keuvelend voor het postzegelloket staan. Maar de tijd van het internet heeft die bestemming al jaren geleden ingehaald. Sinds 2001 is het postkantoor het domicilie van Ries van der Vlugt (47) en Ine Goossens (62).

Rijksbouwmeester Cornelis Hendrik Peters

Aan hen was het uitdagende karwei om alle stijlbreuken pootje te lichten. "Strippen", vertelt Van der Vlugt: "verlaagde plafonds, dichtgemetselde wanden en afgetimmerde panelen weghalen, de loketten, postbussen, glazen schuifdeuren wegbreken, net als de sorteerruimte en de kantine. Die sloop kostte ons vijf maanden. En daarna hebben we er járen over gedaan om het pand te herstellen in de luister waarin Rijksbouwmeester Cornelis Hendrik Peters het in 1898 had opgeleverd."

magna plaza

Een eeuw terug in de tijd was het de taak van Rijksbouwmeester Peters om Post- en Telegraafkantoren,  waaraan een grote behoefte was na de invoering van de postwet van 1870, te ontwerpen. Peters zette totaal 120 postkantoren neer in Nederland, wel haast elke Nederlander moet zijn ontwerpen kennen. Zo tekende hij het postkantoor van Amsterdam, achter het Paleis op de Dam. Dat kantoor functioneert nu als winkelcentrum Magna Plaza. Peters liet zich inspireren door de 13e eeuwse Groningse romano-gotiek. Rode bakstenen, natuurstenen speklagen, segmentbogen boven kruisvensters,  spitsboogfriezen.

van sterrenrestaurants naar een sterrenhemel

Een eeuw later, in 1999, waren Ine Goossens en Ries van der Vlugt, gastronomische dieren uit het westen des lands, een weekendje weg in het verre Groningen en werden gegrepen  door de rust en ruimte aldaar. Aan de glamoureuze wereld van Michelin-sterren en het Stan Huygens Journaal herinneren wandfoto's met onder andere Prins Bernhard. Ries werd doof en kon in de horeca niet goed meer functioneren, samen kozen ze ervoor een stapje terug te doen, en ze dachten meteen aan die  noordoostelijke uithoek van het land. Van sterrenrestaurants naar een sterrenhemel. Dwalend door de veenkolonie werden ze gegrepen door de schoonheid van het leegstaande postkantoor in Oude Pekela. "Die lichtinval, in het monumentale trappenhuis."  Ries van der Vlugt gaat voor over de houten treden waar zijn  Ine laag na laag linoleum aftrok. Door die foeilelijke nieuwigheden keken ze dwars heen. "Dat houtsnijwerk!" Boem, verkocht.

titanenklus

"De eerste keer dat we hier sliepen keken we vanuit het bed omhoog, naar dat plafond van vier meter hoog en realiseerden we ons eens te meer hoe uniek de sfeer hier is." Ze kochten een idylle én een werkplaats van 620 vierkante meter. Het koppel heeft een titanenklus achter de rug. Plaatste schouwen en kachels,  herstelde haardpartijen, paneeldeuren en oude parketvloeren: "Alle wanden zijn voorzien van minerale kalkverven van Keim. De hal heeft weer een zwart/wit marmeren vloer en een ambachtelijk vervaardigde voordeur. Op zolder lagen de originele luiken van het pand voor oud vuil."

wijnatelier Just add wine

Boven ademt de in oude staat herstelde directeurswoning de strenge soberheid van toen, kraakt de parketvloer onder rijke ornamenten. Beneden runnen Goossens en Van der Vlugt, die het begrip gastvrijheid hebben uitgevonden, hun wijnatelier Just Add Wine. "Alleen wijn, want een keuken erbij wordt ons te veel." Daar en van daaruit, organiseren zij wijnproeverijen,  zoals op 30 mei, omlijst met de twee belangrijke C's van culinair en cultuur, met onder andere een vioolconcert van Johannes Leertouwer.

import in de veenkolonie

Hoe langer we hier wonen, hoe meer we de logica van het pand zien. We begrijpen steeds meer van de architect. De ligging bijvoorbeeld, het pand staat scheef in de straat, maar ten opzichte van de zon staat het optimaal. Water aan de voorkant, tuin aan de achterkant. Dit huis past als een paar goeie schoenen, helemaal ingelopen." Toch hangt het Te Koop-bord aan de gevel. "Met spijt, maar het wordt ons te groot. Wij  blijven in deze streek! Import in de veenkolonie. Maar bij Groningers is het een kwestie van geven en gunnen. Dat went snel." Over wennen gesproken: andersom is hun huis voor de Pekelders tot op de dag van vandaag  'óns postkantoor'. Mooier compliment kunnen ze niet maken aan het adres van de verbouwers.

download pdf

Gelukkig ontbreekt het achter het postkantoor niet aan groen 

Auteur: Marie-Thérèse Roosendaal | De Telegraaf